Latijns-Amerika magazine.

door Lisa Couderé

Wat Allerheiligen is in België en Halloween in de commerciële wereld, is Día de los Muertos (dag van de doden) in Mexico en Día de los Difuntos (dag van de overledenen) in Ecuador. Net als bij andere religieuze feesten in Latijns-Amerika weerspiegelt 2 november in Ecuador westerse en inheemse tradities en speelt voedsel een hoofdrol in de viering.

Het gaat zoals in Mexico bovendien om een mooi en begrijpelijk idee. Het lekkers is zowel voor levende vrienden en buren als voor deze die er niet meer zijn. Wij leggen stil een bloemetje bij het graf van de overledene om de persoon te herinneren. In Ecuador wordt de dag voor het feest het graf mooi gemaakt en is de ongeschreven sociale regel dat alles gezelliger is met eten en drinken voor één dag in het jaar ook waar met overleden geliefden.

Zo is er de colada morada, een stroperige drank van zwart of rood maïsmeel met fruit en kruiden. Dit paars genot zou teruggaan op een maïsdrank van de inheemse Andesbevolking vóór de aankomst van de Spanjaarden. Net als andere tradities in Latijns-Amerika  weerspiegelt de dag van de overledenen verandering, her-uitvinding en herstel van cultuur. Zo weet in Otavalo, Imbabura, iedereen dat je eten deelt op 2 november, maar de Wandai-roep, een ancestrale schreew opdat de geesten de overledenen zouden begeleiden, de Andesmuziek, traditionele spelen en de mis in het quechua zijn nieuw dit jaar.

De meerderheid van de media in het kleine Andesland publiceren de week voor Día de los Difuntos artikelen over de beroemde colada morada. Een korte beschrijving van de traditie en dan de praktische kant van de zaak: waar en voor welke prijs kan de Ecuadoraan colada morada vinden in zijn stad.

'Colada morada' te koop in het eetkraampje van Elizabeth Zambrano in de Amazonas markt in Ibarra - Foto: Lisa Couderé

‘Colada morada’ te koop in het eetkraampje van Elizabeth Zambrano op de markt Amazonas in Ibarra – Foto: Lisa Couderé

Op de markt Amazonas in Ibarra, Imbabura, verkoopt Norma Lastra colada morada voor 1 $ met gefrituurd lekkers. Naast haar dampende ketel colada morada vertelt de verkoopster dat ze de drank heel de week verkoopt. Colada verkoopt goed! Vandaag heeft ze extra veel gemaakt, want er zijn ticketjes in de omloop. Zo is het geld al binnen en kunnen de hongerige werkers hun colada heel de dag door ophalen, van 7u ’s morgens tot 17u in de namiddag. Het geheim van Norma Lastra’s succes: een commerciële kijk, een vriendelijke babbel en de colada morada net als thuis.

Colada morada traditioneel thuis bereiden is niet zo eenvoudig lekker voor elkaar te krijgen. De prijzen van het fruit in het paarse drankje stijgen rond deze tijd vaak en het is voordeliger bij de bakker of op de markt om een beker of een liter te gaan. Daar komt bij dat Ecuadoranen de gewoonte hebben goedkoop en overvloedig uit te eten.

In het kort: de dagen rond Día de los Difuntos is colada morada een gekoesterde traditie en duiken er op straat, in de markt en rondom het kerkhof overal grote potten gevuld met zoete paarse brij op, met een bordje ter versterking: Hoy exquisita colada morada (Vandaag verrukkelijke colada morada)!

Colada morada gaat hand in hand met guaguas (guagua in quechua = kinderen) de pan (brood), zoet maïsbrood in de vorm van een pop. Volgens sommigen betekent het niet echt iets, is de pop of het kind gewoon gegroeid uit het gewone maïsbrood, volgens anderen stelt ze de overledenen voor.

Foto: Lisa Couderé

Elizabeth Zambrano verkoopt ‘guaguas de pan’ op de Amazonasmarkt – Foto: Lisa Couderé

Voor de dapperen onder ons hieronder het recept, vereenvoudigd en met aangepaste ingrediënten, want verschillende van de ingrediënten zoals babaco, ishpingo y arraya zijn in Europa niet te vinden.

En mooie herinneringen voor overleden geliefden, zoet, zout, paars, zwart, wit, ieder op zijn manier.

'guaguas de pan' - Foto: Lisa Couderé

‘guaguas de pan’ – Foto: Lisa Couderé

 

conSentido en Noticias werken de komende maanden samen aan een culinaire special. Hierin besteden we gezamenlijk aandacht aan recepten met een persoonlijk tintje van redactieleden en lezers van beide sites. Ook beginnen we een culinaire ontdekkingsreis die ons brengt in Latijns-Amerikaanse restaurants in Nederland en België. De artikelen zijn te lezen op conSentido en Noticias en worden iedere twee weken gepubliceerd. Heb jij een lekker en bijzonder recept? Stuur het dan op zodat wij het kunnen publiceren.

Ingredienten:

1 tas paars of zwart maïsmeel, 2 tassen verse of bevroren braambessen, 2 tassen verse of bevroren blauwe bessen, 2 tassen in stukjes gesneden aardbijen, 1 ananas, de schil en het midden, en 2 tassen in stukjes gesneden ananas, 5 tot 6 schijfjes kaneel, 4-5 stukjes kruidnagel, rietsuiker, een paar blaadjes citroenverbena, vers of gedroogd, twee stukken appelsienschil, 4 tot 8 tassen water

Bereiding:

Voeg de ananasschil, het binnenste van de ananas, de kaneel, en de rietsuiker in een grote pot samen met 8 tassen water. Kook deze mix gedurende 20 tot 25 minuten. Voeg de citroenverbena en de appelsienschil toe. Verlaag de temperatuur en laat 10 minuten doorkoken op een laag vuurtje, haal het geheel van het vuur en zeef het. Giet in een andere pot 4 tassen water met de braambessen en blauwe besjes, koken gedurende 20 minuten. Haal de pot van het vuur en laat ze koud worden. Mix het geheel en zeef het. Meng de tas maïsmeel met een tas met ananasvocht tot het goed opgelost is. Voeg het mengsel van gemixt en gezeefd fruit, het ananasvocht, en de kruiden in een grote pot. Kook op middelmatig vuur, steeds roerend zodat het geheel niet aan de pot plakt, tot het kookpunt. Voeg stukjes ananas toe en laat koken op een laag vuurtje gedurende 10 minuten. Haal van het vuur en voeg de stukjes aardbei toe. Serveer de drank warm of koud met maïsbrood.